Koń jako zwierzę towarzyszące

Konie to w Polsce zwierzęta gospodarskie. Tym samym, zgodnie z obowiązującym prawem, mogą być sprzedawane na rzeź. Mając na uwadze dobro koni oraz edukacje w zakresie troski o zwierzęta, żądamy przyznania wszystkim koniowatym statusu, jakim cieszą się psy oraz koty. Żaden koń, osioł ani muł nie powinien kończyć swojego życia w rzeźni. Ani w Polskiej, ani zagranicznej.

Ustawa o ochronie zwierząt mówi, że „zwierzę nie jest rzeczą”, a tymczasem możliwość sprzedaży spracowanych koni na rzeź sprawia, że stawiamy je na równi, z przedmiotami które, gdy się zepsują, można wyrzucić. Dla wielu osób to naturalna kolej rzeczy.

Nie istnieje też nic takiego jak humanitarna śmierć. Te konie chcą żyć. Nikt kto widział stłoczone zwierzęta, powiązane za głowy rzeźnickimi sznurami, poganiane batami i pałkami, przerażone i ograbione z wolności, nie będzie miał wątpliwości, że już same miejsca gromadzenia tych zwierząt, a później ich transport do rzeźni, powodują ogromny stres i strach. Niewyobrażalnym cierpieniem musi być okupiony ostatni czas przed zabiciem. Te zwierzęta bardzo często przez całe życie pracują dla ludzi, a na koniec jadą do ubojni. Nie chcemy się na to godzić.

Konie to część naszej historii i tradycji, nie ma u nas kultury jedzenia koniny więc tym bardziej niezrozumiały jest opór w zakresie zapewnienia tym zwierzętom ochrony. Pieniądze to nie wszystko, a przynajmniej nie powinno tak być.

Tym samym żądamy zapewnienia koniowatym ochrony, na jaką zasługują.